Een paar uur liggen en gaan maar weer. Martin van den Brink kon zich niet druk maken over het korte nachtje voorafgaand aan de twaalfde etappe. Hij was allang blij dat hij überhaupt nog kon en mocht starten, nadat hij de hele dag op proef 11 had gestaan om zijn truck te repareren. Vanwege het korte nachtje deed hij het wel kalm aan.

Op het podium staan in Valparaíso voelde voor Martin van den Brink en het hele team van Mammoet Rallysport als een overwinning, de medaille die iedere gefinishte deelnemer krijgt, als de hoofdprijs. Nog maar een paar dagen geleden immers lag Van den Brink zo goed als uit de rally. De voldoening aan de finish had niet groter kunnen zijn.

Urenlang leek het er sterk op dat de Dakar voor Martin van den Brink voorbij was. Met een kapotte versnellingsbak stond hij midden in de woestijn. Zelfs zijn team zag het somber in. Een uiterste poging om de Mammoet-truck weer aan het rijden te krijgen slaagde. Van den Brink bereikte iets na twee uur ’s nachts (6.00 uur Nederlandse tijd) het bivak in El Salvador.