‘We kunnen toch met opgeheven hoofd afsluiten´

Equipes Eurol Team De Rooy vechten keihard door en geven nooit op

AL-HOFUF - In de voorlaatste etappe van de Dakar Rally heeft een kapotte versnellingsbak het sprookje voor Martin van den Brink uitgeblazen. Ondanks de technische problemen mag de Harskamper hopen op een podiumplaats bij de huldiging in Dammam.

Mitchel van den Brink eindigde vandaag als zesde en mag morgen op de slotdag de vierde plaats verdedigen. De equipes van Eurol Team De Rooy Iveco kunnen dik- en dik tevreden zijn met de derde en vierde plaats in de eindrangschikking.

Martin van den Brink, Erik Kofman en Richard Mouw hadden vandaag nog stille hoop op een ‘klein wonder’. De etappe in het Lege Kwartier bestond vooral uit duinen. In het grensgebied met de Verenigde Arabische Emiraten en Oman wilde Martin nog een gooi doen naar de etappezege.
Een technisch probleem gooide al vroeg roet in het eten. De Harskamper stuurde de Iveco Powerstar uiteindelijk met een achterstand van 2 uur 13 minuten en 25 seconden als negentiende over de finish.
Martin Macik won de special. Janus van Kasteren eindigde op 3m25s als tweede en rijdt morgen in een zetel naar de overwinning in de rally. Martin van den Brink zal morgen de podiumplaats koesteren. De 52-jarige rallyrijder boekt daarmee zijn beste prestatie ooit in de ‘zwaarste rally ter wereld.’ Vorig jaar eindigde Martin, eveneens in een Iveco Powerstar, als zesde algemeen. Mede door de afwezigheid van de Kamaz teams uit Rusland ligt de felbegeerde podiumplaats in zijn vijftiende Dakar Rally in het verschiet.

Ervaren bemanning

,,Al vrij snel in het begin van de proef kwamen in de problemen,’’ vertelt een hoorbaar teleurgestelde Martin van den Brink ,,De sensor van de versnellingsbak was eruit gelopen. Na 60 kilometer zijn we gestrand. We hadden geen achteruitversnelling meer. We moesten olie bijvullen en de laatste 100 kilometer reden we zonder achteruit versnelling.’’
In de duinen is dat voor de meeste rijders geen pretje en voor heel veel equipes vrijwel onmogelijk. ,,Er mocht niets fout gaan op de laatste twee duinen. Met onze ervaren bemanning is het gelukt,’’ aldus Martin, die daarmee navigator Erik Kofman en monteur Richard Mouw de verdiende credits gaf.
,,We zijn natuurlijk teleurgesteld dat de bak ons in de steek liet. We hebben er echter wel keihard voor gevochten. We geven nooit op en gaan nu naar het bivak in Al Hofuf. We  kunnen niet harder dan 80 km per uur en moeten nog 500 kilometer,’’ aldus Martin net na de dertiende etappe.

Teleurstelling of tevredenheid?

In de cabine van de Powerstar hebben de mannen van Eurol Team De Rooy Iveco voldoende tijd om hun gevoelens een juiste plaats te geven. Het is duidelijk dat teleurstelling en tevredenheid om voorrang vechten. ,,Het is jammer, maar dit is Dakar. We zijn nu derde en morgen gaan we het afmaken. We hebben in de eerste week onze slag geslagen. Nu moeten we het podium veiligstellen via de opgebouwde voorsprong. Als dat lukt kunnen we toch met opgeheven hoofd de rally verlaten,’’ zei een zeer realistische Van den Brink senior tot slot.

Geen passend verjaardagscadeautje

Mitchel van den Brink, Moi Torrallardona en Jarno van de Pol moesten hun hoop op etappewinst, door de tegenslag voor Martin, al snel laten varen. Ze werden uiteindelijk zesde op 25m08s. De Harskamper had zichzelf graag een ander verjaardagscadeautje gegeven.  Ondanks de derde plaats van Jaroslav Valtr komt de vierde plaats algemeen voor Mitchel en zijn manschappen niet in gevaar. En daar mag de nu 21-jarige rallyrijder heel erg blij mee zijn. Mitchel won een etappe en geeft daarmee zijn vierde plaats in zijn eerste Dakar Rally als klassementsrijder nog veel meer glans.

´Konden niets meer doen´

,,Na 20 kilometer zijn we mijn vader uit het zicht verloren,’’ zegt Mitchel. ,,We zijn om een duin gereden om hem te zoeken. We zagen ze tegen een duin staan met problemen met versnellingsbak, Onze monteur Jarno heeft Richard, de monteur op de truck bij pa, geholpen. We zijn daarna samen verder gegaan, maar na 20 kilometer hebben we besloten dat wij doorreden. De problemen waren nog niet voorbij. Wij konden echter niets meer doen en hebben onze spullen, zoals olie, afgegeven. Jammer dat de tweede plaats weg is. We moeten blij zijn met de derde plaats. Het is niet anders.’’
Na de proef bleek ook Janus van Kasteren technische problemen te hebben. ,,Janus stond langs de weg met een kapotte achteras ook. Er is genoeg werk vanavond in het bivak,’’ aldus Mitchel van den Brink.

Lange weg naar bivak

Maar voor de trucks in handen van de monteurs van Team De Rooy kunnen worden gegeven moet er nog een stukje over het asfalt worden gereden. De verbindingsroute naar het bivak in Al Hofuf is maar liefst 510 kilometer. De teams kunnen zich daarna opmaken voor de slotdag. De slotproef van 136 km aan de boorden van de Perzische Golf brengt de karavaan naar de finish in Dammam. Daarmee komt het totaal morgen op ruim 4700 wedstrijdkilometers.